Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στο χωριό Ίππειος Λέσβου το 1875. Σχολείο πήγε στην θεολογική σχολή του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ, στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στη Σάμο, όπου πήρε απολυτήριο γυμνασίου. Σπούδασε θεολογία στη θεολογική σχολή της Αγίας Πετρούπολης, όπου αποφοίτησε το 1905. Διορίστηκε καθηγητής στην θεολογική σχολή του Σταυρού στην Ιερουσαλήμ. Πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου ίδρυσε και διήυθυνε για μια δεκαετία τα δύο θεολογικά περιοδικά του πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας «Πάνταινος» καί «Εκκλησιαστικός φάρος».
Διορίστηκε τακτικός καθηγητής της απολογητικής του χριστιανισμού και της εγκυκλοπαίδειας της θεολογίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο καί διευθυντής του θεολογικού περιοδικού «Εκκλησιαστικού κήρυκα» της Αθήνας. Στις πολιτικές ανωμαλίες της εποχής ο διορισμός του ακυρώθηκε το 1920, μέχρι το 1922, οπότε ξανά αποκαταστάθηκε στη θέση του. Δίδαξε, επίσης, στη Ριζάρειο Σχολή.
Το 1945 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το 1954 ανέλαβε πρόεδρος της.
Απεβίωσε το 1956.
Συγγενείς του Γρηγόρη Παπαμιχαήλ υπάρχουν μέχρι και σήμερα στο Ίππειος Λέσβου.
Στα σχέδια του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιππείου ήταν και η διοργάνωση εκδήλωσης, για την ζωή και το έργο του που θα πραγματοποιηθεί σε μεταγενέστερο χρόνο, μόλις το επιτρέψουν οι παρούσες συνθήκες.
Συγγραφικό έργο
Έγραψε πολλά και σημαντικά έργα καλύπτοντας πολλούς θεολογικούς κλάδους. Δημοσίευσε 70 σπουδαία βιβλία απολογητικά, ηθικά, αγιογραφικά, πατρολογικά, ιστορικά και πάνω από χίλια μικρότερα δημοσιεύματα, εκκλησιαστικά άρθρα και βιβλιοκρισίες.
Έργα
’’Στατιστική των χριστιανικών σχολείων της Μακεδονίας’’ θεολογικό δοκίμιο στα ρώσικα Αγία Πετρούπολη 1905
’’Ο της εν Κωνσταντινουπόλει βιβλιοθήκης του σεραίου κώδιξ της οκτατεύχου’’ θεολογικό δοκίμιο 1909
’’Αποκαλύψεις της ρωσικής πολιτικής εν την ορθοδόξω ελληνική ανατολή’’ θεολογικό δοκίμιο 1910
’’Σοσιαλισμός καί χριστιανισμός’’ θεολογικό δοκίμιο 1911
’’Αι περί ενώσεως σκέψις του πρίγκιπος Μαξιμιλιανού καί σκέψις επι των σκέψεων’’ θεολογικό δοκίμιο 1911
’’Ό Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς’’ θεολογικό δοκίμιο 1911
’’Ή καυσις των νεκρών’’ θεολογικό δοκίμιο 1911
’’Πνευματισμός καί χριστιανισμός’’ θεολογικό δοκίμιο 1912
’’Αθανάσιος Παπαδόπουλος κεραμεύς’’ θεολογικό δοκίμιο 1913
’’Μάξιμος ό έλλην’’ θεολογικό δοκίμιο Κάιρο 1913
’’Σοσιαλιστικών ειδώλων κατάλυσις’’ θεολογικό δοκίμιο 1914
’’Ελλάδος θρίαμβος 1912-1913’’ θεολογικό δοκίμιο 1914
’’Ελληνικά προβλήματα’’ θεολογικό δοκίμιο 1915
’’Τα προβλήματα των κόσμων’’ θεολογικό δοκίμιο 1915
’’Εκκλησία καί θέατρον’’ θεολογικό δοκίμιο 1916
’’Ό Πόντιος Πιλάτος’’ θεολογικό δοκίμιο 1918
’’Ή Απολογητική του χριστιανισμού εν ταις επιστήμαις καί ό κύριος χαρακτήρ της συγχρόνου απιστίας’’ θεολογικό δοκίμιο 1919
’’Οί τρεις ιεράρχαι καί ό αποστάτης’’ θεολογικό δοκίμιο 1920
’’Ο Ιησούς ως ιστορικόν πρόσωπον’’ θεολογικό δοκίμιο 1923
’’Ό Παστέρ καί ή αυτόματος γένεσις της ζωής’’ θεολογικό δοκίμιο 1925
’’Ό Πασκάλ ως απολογητής του χριστιανισμού’’ θεολογικό δοκίμιο 1925
’’Ιστορικός υλισμός’’ θεολογικό δοκίμιο 1937
Μεταφράσεις
’’Ό Δαίμονας του ρώσου ποιητή Μιχαήλ Λέρμοντοφ’’ θεολογικό δοκίμιο 1937
Παραπομπές
Ecclesia.gr
Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής, Ακαδημία Αθηνών
Πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της, Ακαδημία Αθηνών
Πηγές
Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Δημήτριος Μπαλάνος, επιμ. (1937). Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, Τόμος Α', Ιστορία της Θεολογικής Σχολής. Αθήναι: Πυρσός Α.Ε, σελ. 15. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
παρουσίαση του Γρηγορίου Παπαμηχαήλ στο περιοδικό Θεολογία
Από την wikipedia
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ (1874-1956)Διευθυντὴς τῆς «Θεολογίας»
1923-1939 / 1956
Ὁ Γρηγόριος Παπαμιχαήλ, πρῶτος διευθυντὴς τῆς «Θεολογίας» ὑπῆρξε διαπρεπὴς Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ Ἀκαδημαϊκός.
Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Ἵππειος τῆς Λέσβου καὶ παρακολούθησε τὶς ἐγκύκλιες σπουδὲς τοῦ Γυμνασίου στὴ Μυτιλήνη, στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ στὴ Σάμο.
Σπούδασε Θεολογία στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Χάλκης.
Ἐργάστηκε ὡς δάσκαλος στὴν ἑλληνικὴ κοινότητα τῆς Σόφιας στὴ Βουλγαρία καὶ κατόπιν συνέχισε τὶς θεολογικές του σπουδὲς στὴ Θεολογικὴ Ἀκαδημία τῆς Ἁγίας Πετρούπολης, ὅπου ἀνακηρύχθηκε Μάγιστρος τῆς Θεολογίας μὲ τὴν βραβευμένη ἐναίσιμο διατριβή του «Ὁ ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης».
Τὸ 1905 καὶ γιὰ μία διετία δίδαξε ὡς καθηγητὴς στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Σταυροῦ στὰ Ἱεροσόλυμα, δημοσιεύοντας μελέτες του στὸ περιοδικό «Νέα Σιών».
Στὴ συνέχεια ἀνέλαβε τὴ διεύθυνση τῶν δύο περιοδικῶν τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, «Ἐκκλησιαστικὸς Φάρος» καί «Πάνταινος», στὰ ὁποῖα προσέδωσε σημαντικἠ αἴγλη, δημοσιεύοντας ἀξιόλογα κείμενα καὶ μελέτες του.
Τὸ 1918 ἐξελέγη παμψηφεὶ τακτικὸς Καθηγητὴς τῆς Ἀπολογητικῆς καὶ τῆς Ἐγκυκλοπαιδείας τῆς Θεολογίας στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἐνῶ παράλληλα δίδασκε καὶ στὴ Ριζάρειο Ἐκκλησιαστικὴ Σχολή, στὴν ὁποία διετέλεσε διευθυντὴς κατὰ τὰ ἔτη 1937-1940.
Διετέλεσε ἐπανειλημμένα Κοσμήτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς καὶ Πρύτανης τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν (1936-1937), ὀργανώνοντας τὶς γιορτὲς γιὰ τὴν ἑκατονταετηρίδα του.
Τὸ 1945 ἐξελέγη τακτικὸ μέλος τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, στὴν ὁποία διετέλεσε καὶ Πρόεδρος τὸ 1954.
Παράλληλα πρὸς τὴ διδακτικὴ καὶ συγγραφική του ἐργασία ὁ Γρηγόριος Παπαμιχαὴλ ἀνέπτυξε ἐκκλησιαστικὴ καὶ κοινωνικὴ δράση, ἀναλαμβάνοντας τὴ διεύθυνση τῶν περιοδικῶν «Ἐκκλησιαστικὸς Κήρυξ» καί «Καινὴ Διδαχή» καὶ κατόπιν τῆς «Ἐκκλησίας» καὶ τῆς «Θεολογίας», δημοσιεύοντας πολλὰ κείμενα καὶ μελέτες.
Ἡ συγγραφική του παραγωγὴ ὑπῆρξε πλούσια καλύπτοντας πολλοὺς θεολογικοὺς κλάδους. Δημοσίευσε ἑβδομήντα μείζονα θεολογικὰ ἔργα (ἀπολογητικά, ἠθικά, ἁγιογραφικά, πατρολογικά, ἱστορικά κ.ἄ.) καὶ πάνω ἀπὸ χίλια μικρότερα δημοσιεύματα, ἐκκλησιαστικὰ ἄρθρα καὶ βιβλιοκρισίες. Ὡς θεολόγος καὶ ἀκαδημαϊκός διδάσκαλος ὁ Γρηγόριος Παπαμιχαὴλ συνδύαζε τὴν ἐπιστημονικὴ ἐμβρίθεια καὶ τὴ λογοτεχνικὴ χάρη.
Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἀρθρογραφία του στὰ θεολογικὰ περιοδικὰ καὶ κυρίως στὴ «Θεολογία» μαρτυρεῖ τὴ μεγάλη ἀγάπη καὶ ἀφοσίωσή του στὸ ἔργο καὶ στὴν ἀποστολὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
ecclesia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου